Een weekendje Pasveer, deel 2
Vandaag werden wij na een gezellige avond vol vrije tijd wakker in de tennishal van Zundert. Er was tijd om uitgebreid te ontbijten en onze spullen in te pakken, aangezien wij pas aan begin van de middag opgesteld klaar moesten staan. Na het ontbijt zijn wij met meerdere mensen gaan kijken naar de corsowagens die naar het beginpunt van het bloemencorso werden gereden. Een paar van deze wagens werden vlak langs onze slaapplek gereden om dat beginpunt te bereiken. Het was voor ons de eerste indruk van de wagens – op de twee wagens die wij op zaterdagavond hadden gezien na – en wat waren ze mooi geworden!!
Voor mij (en veel anderen) was dit de eerste keer dat ik in Zundert het bloemencorso zou gaan lopen. Ik kende het corso van de beelden die ik elk jaar via omroep Brabant bekeek en van de verhalen van leden die dit bloemencorso wel al eens hadden gelopen. Het zou een warme dag worden, waardoor de lange route nog zwaarder zou gaan aanvoelen. Toch had ik er zin in! Zundert lopen stond toch wel op mijn Pasveer bucketlist.
Om 12.45 uur vertrokken wij richting het startpunt van het corso, waar zich naast alle wagens ook alle acts verzamelden. Gelukkig hadden we hier even tijd om alle wagens van dichtbij te bekijken en nog even de laatste schaduw mee te pakken. Toen was het moment daar dat we gingen opstellen en ons plekje mochten innemen in de stoet. Dit jaar liepen we in het achterste deel van de stoet, tussen wagen 17 (Vinyl van buurtschap de Lent) en 18 (Betoverd van buurtschap Klein-Zundertse Heikant). Het publiek was gevuld met mensen die allemaal met waaiers en zonnehoeden op de tribune zaten; ook voor hen was het een warme dag. Het moment dat we voor de hoofdtribune langsliepen vond ik zelf echt een bijzonder moment: er zat zoveel publiek en het straatje wat ik kende van televisie, liepen we nu zelf.
Nog voordat wij op de helft van de route waren, kwam de stoet onverwacht stil te staan. Dit was precies toen wij stil stonden voor een tribune. Dit was het moment dat wij even onze helm af konden doen. Op het moment dat wij dit deden kregen wij van het publiek een groot applaus. Dit was echt wel een bevestiging voor de steun die wij van het publiek hier krijgen, wat echt wel heel leuk was om te merken.
Toen de stoet zich voortzette en wij de route verder afliepen konden we nogsteeds genieten van het enthousiaste publiek. Geklap, vrolijke gezichten en het was zelfs zo dat wij op momenten dat we stil stonden konden rekenen op bekertjes drinken, wat te eten en zelfs koelelementen om de warmte een beetje te kunnen bestrijden.
Aan het eind van de dag werd de winnaar van het bloemencorso bekend gemaakt. Dit jaar heeft de wagen Nanook van buurtschap Poteind met 628 punten gewonnen. Deze enorme ijsbeer was ook echt een terechte winnaar, wat was dit een bijzondere wagen! Wat ook bijzonder was, was dat enkele van onze leden de avond voor het corso zelf een dahlia mochten prikken in deze wagen toen zij een kijkje namen in de tent waarin de wagen gebouwd werd.
Hoewel het zeker een zwaar optreden was, heb ik hier wel echt van kunnen genieten. Toen er na die tijd genoeg liters water doorheen zijn gegaan en iedereen zich had opgefrist om de bus in te gaan begon de reis naar Leeuwarden weer. Onder het genot van een hapje en een drankje konden we met zijn allen terugkijken op een mooi en gezellig weekend.
Wij willen de organisaties de Vredesfeesten in Sint-Niklaas en Stichting Bloemencorso Zundert hartelijk bedanken voor de goede zorgen en gastvrijheid! We hebben een prachtig weekend gehad!
Ileida van der Wal
